Niedersächsische Elbtalaue

In de meivakantie van 2025 brachten Marja en ik wat tijd door in het Duitse Niedersächsische Elbtalaue. Elbtal spreekt voor zich, en ‘aue’ zou je kunnen vertalen met ‘ooi’, van ooibos en Ooipolder. Het gaat dus om een overstromingsgebied van een rivier, in dit geval dus de Elbe.

De Elbe vormde hier de voormalige grens tussen West-Duitsland en Oost-Duitsland. Het gebied lag dus lange tijd in de periferie, in plaats van in het centrum zoals nu. Wellicht verklaart dat het voorkomen van een redelijk ongerept extensief landbouwgebied, waar de natuur zich werkelijk overal aan je opdringt. Tal van vogels kun je hier waarnemen zoals rode en zwarte wouwen, zeearenden, kraanvogels, draaihalzen en de in Nederland uitgestorven ortolaan (een gorzensoort). Maar ook zoogdieren als de ree komen hier veelvuldig voor, en zelfs ook bever, beverrat en otter. De fiets is hier het vervoermiddel bij uitstek, zodat we iedere dag best wat fietskilometers maakten, zowel aan de linkeroever als aan de rechteroever van de Elbe. Pontjes of soms een brug maken de oversteek gemakkelijk.